o Wolfgang Amadeus Mozart στον πατέρα του
Παρίσι 1 Μαΐου 1778
Μου γράφεις πως οφείλω να είμαι επιμελής σε σχέση με τις επισκέψεις μου, ώστε να κάνω νέες γνωριμίες και να ανανεώσω τις παλιές. Αλλά αυτό είναι αδύνατον. Με τα πόδια είναι όλα πολύ μακριά ή πολύ λασπωμένα, γιατί η βρόμα στο Παρίσι είναι κάτι το απερίγραπτο. Για να πας με άμαξα, σημαίνει πως πρέπει να ξοδέψεις 4 με 5 φράγκα την ημέρα και χωρίς λόγο, γιατί πας εκεί, οι άνθρωποι σε χαιρετούν ευγενικά, κι αυτό είναι όλο. Ορίζουν να έρθω την τάδε και την τάδε ημέρα και να παίξω. Παίζω, όλοι αναφωνούν Oh c'est prodige, c'est inconcevable, c'est éttonant! Κι έπειτα, αντίο. Έχω ήδη ξοδέψει τόσο πολλά λεφτά σε άμαξες - και συχνά ήταν τελείως άσκοπο, γιατί έφτανα και δε με περίμενε κανείς.
Μόνο κάποιος που είναι εδώ μπορεί να καταλάβει πόσο εκνευριστικό είναι. Γενικά, το Παρίσι έχει αλλάξει πολύ, κι οι Γάλλοι έχουν πολύ λιγότερη ευγένεια σε σχέση με παλιότερα' είναι πια σχεδόν αγενείς και απίστευτα αλαζονικοί [...] Αν υπήρχε έστω και ένα μέρος εδώ όπου οι άνθρωποι να 'χαν αφτιά και ευαίσθητες καρδιές, να καταλάβαιναν κάτι από μουσική, έστω και το ελάχιστο, και να 'χαν καλό γούστο, θα γελούσα με την καρδιά μου με αυτά τα πράγματα. Ωστόσο, μέχρι σήμερα, όσον αφορά τη μουσική, έχω να κάνω με κτήνη... Τελοσπάντων, εδώ είμαι και πρέπει να το υπομείνω για χάρη σου. Θα ευγνωμονώ τον Μεγαλοδύναμο αν καταφέρω να αποδράσω με το γούστο μου άθικτο. Προσεύχομαι καθημερινά στον Θεό να είμαι ενάρετος και να παραμείνω ακλόνητος εδώ ώστε να μπορέσω να τιμήσω τον εαυτό μου και ολόκληρο το γερμανικό έθνος, απ' τη στιγμή που όλα γίνονται για τη δική Του τιμή και δόξα, και προσεύχομαι να μου δώσει και την τύχη να βγάλω πολλά χρήματα, ώστε να βοηθήσω κι εσένα να γλιτώσεις απ' όλα αυτά που σε βασανίζουν...Από Το Δέντρο - τ.147/148, Φεβρ.2006
Απόδοση: Mιχάλης Μουλάκης
(φωτ: incwell.com)
Ετικέτες ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ 1
» Δημοσίευση σχολίου