γράμμα σε χαρτί
"Στην τσέπη του παλτού σου
παλιό σουσάμι,
φλούδα φυστικιών
και το τσαλακωμένο γράμμα μου." - Γιάννης Βαρβέρης
γράμμα σε χαρτί"Στην τσέπη του παλτού σου
παλιό σουσάμι,
φλούδα φυστικιών
και το τσαλακωμένο γράμμα μου." - Γιάννης Βαρβέρης
|
Πινακοθήκη ~ Kitao Shigemasa (1739-1820)29 Φεβ 2008ο Oscar Wilde προς τον Ralph Payne26 Φεβ 2008 Φεβρουάριος 1894 Αγαπητέ Κε Παίην, Το βιβλίο που δηλητηρίασε, ή τελειοποίησε, τον Ντόριαν Γκραίυ δεν υπάρχει. Είναι απλώς επινόηση δική μου. Πολύ χαίρομαι που σας άρεσε το παράξενο, πολύχρωμο βιβλίο μου, το οποίο περιέχει μεγάλη δόση από τον εαυτό μου. Ο Μπάζιλ Χόλγωρντ είναι ό,τι νομίζω εγώ ότι είμαι' ο Λόρδος Χένρυ αυτό που νομίζει ο κόσμος για μένα' ο Ντόριαν ό,τι θα ήθελα να είμαι - σε άλλους καιρούς, ίσως. Από το κεφάλαιο "Σχόλια και κριτικές" του βιβλίου του Όσκαρ Ουάιλντ Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκραίυ Εκδόσεις Σμίλη, 2000 μτφ: Δημήτρης Γ. Κίκιζας Άλκης Αλκαίος: Πόρτο Ρίκο22 Φεβ 2008 Φιγούρα ξωτική και ταξιδιάρικη στο φως του φεγγαριού ανθίζει πάλι γιατί όλη τη ζωή του την εξόδεψε παράφορα γυρεύοντας μιαν άλλη [...] Σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο και στο στερνό του γράμμα μού 'χε γράψει: «Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει» (μελοποιήθηκε από τον Σταμάτη Μεσημέρη) Ετικέτες ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ p. Πινακοθήκη ~ Joseph Wright of Derby (1734-1797)18 Φεβ 20086A Girl Reading a Letter, with an Old Man Reading over Her Shoulder6  6A Girl Reading a Letter by Candlelight, with a Young Man Peering over Her Shoulder6  Ετικέτες ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ 1 Άρης Μαραγκόπουλος: Το πολλαπλό γράμμα13 Φεβ 2008 Ωσέρ, Νοέμβρης 1981 Κάποτε με έκανες να σε πιστέψω. Με έκανες να πιστέψω πως μαζί σου μπορεί. Έζησα τόσον καιρό ανδρόγυνος, γιατί νομίζεις; Τώρα θα σου φαίνομαι τρελλός όπως και τότε. Μερικές φορές μου το κοπανούσες αυτό: "Μα τρελλάθηκες εντελώς; Τι είναι αυτά που λες, τι ζητάς επιτέλους να κάνεις;" Ε, ναι λοιπόν, ίσως να τρελλάθηκα. Γλυκιά μου, είναι απλό: βλέπω αλλιώς τη ζωή. Πέθαναν τόσα πράγματα και τόσος κόσμος όλα αυτά τα χρόνια που έχουμε να ιδωθούμε. Τι απομένει από τότε; Mόνον οι δυνάμεις της ζωής, αυτές υπάρχουν πάντα, δεν πέθαναν. Τώρα ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Και ένας μονάχα να επαναστατήσει με όλη του την ψυχή, με όλο του το είναι, όλο το έθνος, όλος ο λαός μπορεί να κάνει το ίδιο. Αλλά χρειάζεται να του ανοίξουμε τον δρόμο. Οι τυφλές δυνάμεις της ζωής θα ξαναγυρίσουν. Αλλά πια δεν θα τις κατασπαράξουν οι ανδρόγυνες γυναίκες και τα κτήνη της όποιας εξουσίας. Ήσουν κάποτε η Πύλη της Γνώσης για μένα. Σε χρειάζομαι άλλη μια φορά. Θέλω να δω τα μάτια σου άλλη μια φορά. Θέλω να δω κάτι που μόνο εγώ μπορώ να δω. Θέλω να θυμηθώ κάτι που έχει ξεχαστεί και το χρειάζομαι για να παρατείνω τη ζωή. Αν δεν σε δω, θα πεθάνω. Αν δεν σε δω, θα πεθάνεις οπωσδήποτε. Φρόντισε να σε δω. Υπάρχει και η περίπτωση απλώς να έχω τρελλαθεί. Όμως, δεν έχει τρελλαθεί όλος ο κόσμος; Αν έρθεις, θα ξέρω. Αν είμαι ο μόνος τρελλός. Αν κάνω καλά που, εδώ και καιρό, πέρασα σε μιαν άλλη ανεξερεύνητη θάλασσα. Υ.Γ. Θα έρθεις, ο κόσμος να χαλάσει. Θα σε βρω. Δεν θα μπορέσεις να κρυφτείς. Ο κόσμος να χαλάσει, εσύ πρέπει να. Ύστερα κάνε όπως νομίζεις. Διαφορετικά, με ξέρεις: ποτέ πια δεν θα κοιμηθείς ήσυχη. Ποτέ, γλυκιά μου Κλυταιμνήστρα. Από το βιβλίο του Άρη Μαραγκόπουλου αγάπη, κήποι, αχαριστία Εκδόσεις Κέδρος, 2002 Ετικέτες ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ 1 ο Adolph Abramovich Joffe στον Leon Trotsky2 Φεβ 2008 Αγαπητέ Λέων Νταβίντοβιτς, με ενώνουν μαζί σας δεκαετίες κοινών αγώνων και, τολμώ να πιστεύω, δεσμοί προσωπικής φιλίας. Αυτό μού δίνει το δικαίωμα να σας πω αποχαιρετώντας σας, ποια είναι κατά τη γνώμη μου τα ελαττώματά σας. Ποτέ δεν αμφέβαλα ότι ο δρόμος που εσείς χαράξατε είναι ο σωστός. Γνωρίζετε ότι τον ακολουθώ πάνω από είκοσι χρόνια από τον καιρό που διακηρύξατε τη "διαρκή επανάσταση". Πάντοτε όμως είχα τη γνώμη ότι σας έλειπε το α ν υ π ο χ ώ ρ η τ ο του Λένιν, εκείνη η απόφαση και η προετοιμασία να μείνετε ακόμη και μόνος, αν χρειασθή, στον αναγνωρισμένο σωστό δρόμο, βέβαιος για την κατάκτηση της πλειοψηφίας και τη μελλοντική αναγνώριση της ορθότητας εκείνου του δρόμου. Είχατε πάντοτε πολιτικά δίκιο από το 1905 και επανειλημμένα σας δήλωσα ότι άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά τον Λένιν να ομολογή ότι το 1905 είχατε εσείς δίκιο και όχι αυτός. Μπροστά στον θάνατο δεν ψεύδεται κανείς και σας το επαναλαμβάνω ακόμη μια φορά... Αλλά σεις πολλές φορές απαρνηθήκατε το δίκιο και προτιμήσατε ένα συμβιβασμό, που σας φαινόταν ότι ήταν σημαντικής αξίας. Αυτό είναι σφάλμα. Σας το ξαναλέω, πολιτικά είχατε πάντοτε δίκιο και σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Μια μέρα το κόμμα και η ιστορία θα το αναγνωρίσουν. Δεν πρέπει να σας βάζη σε σκέψεις, αν κάποιος αναγκασθή να σας εγκαταλείψη και, ακόμη περισσότερο, δεν πρέπει να σας απασχολήση αν πολλοί δεν έρχωνται κοντά σας με την προθυμία που όλοι επιθυμούμε. Εσείς έχετε δίκιο, αλλά εγγύηση για να νικήση το δίκιο σας είναι η ανυποχώρητη αδιαλλαξία, η αυστηρή επιβολή, η απόλυτη άρνηση σε οποιοδήποτε συμβιβασμό. Αυτό ακριβώς ήταν το μυστικό των επιτυχιών του Ίλιτς. Ήθελα πολλές φορές να σας πω αυτά τα πράγματα, αλλά το αποφάσισα μόλις τώρα, τη στιγμή του αποχαιρετισμού. (*) Από το βιβλίο Τρότσκυ Εκδόσεις Φυτράκη, 1973 μτφ: Π. Παρασκευόπουλου * Ο Άντολφ Αμπράμοβιτς Γιόφφε (Адольф Абрамович Иоффе) έγραψε αυτή την επιστολή προς τον Λέοντα Τρότσκυ (Лeв Давидович Трóцкий), λίγο πριν αυτοκτονήσει. Ετικέτες ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ 2 |
|||
-+alliligrafia+blog.jpg)
