<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d88644137678078798\x26blogName\x3d%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1+%CF%83%CE%B5+%CF%87%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://allilografia.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://allilografia.blogspot.com/\x26vt\x3d-4503636247666117187', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

γράμμα σε χαρτί

"Στην τσέπη του παλτού σου παλιό σουσάμι, φλούδα φυστικιών και το τσαλακωμένο γράμμα μου." - Γιάννης Βαρβέρης
 

Carson McCullers: Πρόσκληση σε γάμο


Νόμιζαν πως τέλειωσε, μα θα τους εδειχνε αυτή. Ο γάμος δεν την είχε περιλάβει. Ε λοιπόν, θα 'βγαινε μόνη της στον κόσμο. Για πού, δεν ήξερε. Πάντως θα 'φευγε απ' την πόλη, την ίδια νύχτα κιόλας. Αφού δεν έφυγε όπως τα 'χε σχεδιάσει, ασφαλισμένη με τον αδερφό της και τη νύφη, θα 'φευγε όπως όπως. Έστω κι αν χρειαζόταν να κάνει έγκλημα. Για πρώτη φορά από την περασμένη νύχτα σκέφτηκε το φαντάρο - μόνο για μια στιγμή, γιατί ο νους της είχε γεμίσει βιαστικά σχέδια. Ένα τρένο περνούσε από την πόλη στις δύο' αυτό θα 'παιρνε. Το τρένο πήγαινε βόρεια, μάλλον στο Σικάγο ή τη Νέα Υόρκη. Αν πήγαινε στο Σικάγο, εκείνη θα συνέχιζε ως το Χόλυγουντ, και θα 'γραφε έργα ή θα γινόταν στάρλετ - ή, στη μεγάλη ανάγκη, θα 'παιζε έστω και σε κωμωδίες. Αν το τρένο πήγαινε στη Νέα Υόρκη, θα ντυνόταν αγορίστικα, θα 'δινε ψεύτικο όνομα και ψεύτικη διεύθυνση και θα γινόταν πεζοναύτης. Στο μεταξύ όμως, έπρεπε να περιμένει να κοιμηθεί ο πατέρας, γιατί ακόμα τον άκουγε να πηγαινόρχεται στην κουζίνα. Κάθισε στη μηχανή και του 'γραψε ένα γράμμα.

Αγαπητέ πατέρα,

Το γράμμα αυτό είναι αποxαιρετιστήριο, ώσπου να σου γράψω από άλλο μέρος. Σου το 'πα πώς θα φύγω από την πόλη, γιατί είναι αναπόφευκτο. Δε μπορώ να την αντέξω άλλο τέτοια κατάσταση, ως κι η ίδια μου η ζωή μού 'γινε βάρος. Παίρνω και το μπιστόλι, γιατί, ποιος ξέρει, ίσως να xρειαστεί, και θα σου στείλω πίσω τα λεφτά σου με πρώτη ευκαιρία. Πες της Βερονίκη να μην ανησυxεί. Όλα είναι μια ειρωνεία της μοίρας και αναπόφευκτα. Θα σου γράψω αργότερα. Σε παρακαλώ, μπαμπά, μην προσπαθήσεις να με πιάσεις.


Ειλικρινά δική σου,
Φράνσις Άνταμς


Από το βιβλίο της Κάρσον ΜακΚάλλερς Πρόσκληση σε γάμο
σε μετάφραση Τζένης Μαστοράκη - εκδ. γράμματα, 1981

Ετικέτες

αυτή η καταχώρηση έγινε στις 27 Ιαν 2009 at 27.1.09.

« Home | Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »

» Δημοσίευση σχολίου