<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d88644137678078798\x26blogName\x3d%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1+%CF%83%CE%B5+%CF%87%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://allilografia.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://allilografia.blogspot.com/\x26vt\x3d-4503636247666117187', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

γράμμα σε χαρτί

"Στην τσέπη του παλτού σου παλιό σουσάμι, φλούδα φυστικιών και το τσαλακωμένο γράμμα μου." - Γιάννης Βαρβέρης
 

Λίλιαν Χέλμαν: Τζούλια

Lillian Hellman: Julia

Ένα χρόνο μετά έλαβα γράμμα από την Τζούλια, αλλά το γράμμα αυτό έχει χαθεί και παρόλο που θυμάμαι τι έλεγε σε γενικές γραμμές, δεν μπορώ να θυμηθώ τη διατύπωση, γιατί τα αγγλικά ήταν πλέον ξένη γλώσσα για την Τζούλια και επιπλέον μου μιλούσε για πράγματα που θεωρούσε δεδομένο ότι τα γνώριζα. Μου μίλαγε για το ναζισμό και τη Γερμανία, για την αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής επανάστασης σε όλο τον κόσμο, και επιπλέον ότι είχε αποκτήσει ένα μωρό, ένα κοριτσάκι που του άρεσε να το φωνάζουν Λίλυ αλλά έτσι κι αλλιώς ήταν μωρό που του άρεσαν τα πάντα. Μου έλεγε ότι δεν είχε μόνιμη διεύθυνση αλλά ότι μπορούσα να της στείλω γράμμα στο Παρίσι, στην οδό Ουνιβερσιτέ 16 για το διαμέρισμα 3. Της απάντησα αμέσως και την ευχαρίστησα για το Λίλυ. Της έγραψα δυο φορές ακόμη και αργότερα έλαβα μια κάρτα της από τη Ζυρίχη.

Δεν θυμάμαι πια πόσο καιρό αργότερα μου τηλεφώνησε η Αν Μαρί και με προσκάλεσε για φαγητό. Ήμουν έτοιμη να δεχτώ, όταν μου είπε ότι ένας φίλος της είχε συναντήσει την Τζούλια κι ότι η Τζούλια έκανε κάτι πολύ επικίνδυνο που λεγόταν αντιφασιστικός αγώνας και ξόδευε τα λεφτά της δεξιά και αριστερά.

Από το βιβλίο της Λίλιαν Χέλμαν Τζούλια
εκδ. Νεφέλη, 1996
μτφ: Ροζίνα Μπέργκνερ

Ετικέτες

αυτή η καταχώρηση έγινε στις 14 Ιουν 2009 at 14.6.09.

« Home | Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »

At Κυριακή, Αυγούστου 09, 2009 1:06:00 μ.μ., Blogger μαριάννα :

Δεν το έχω διαβάσει, αλλά έχω δει την ταινία στα 21 μου. Με σημάδεψε. Ίσως να ήταν και οι ερμηνείες των δυο γυναικών της Φόντα και της Ρεντγκρέιβ, ίσως η φιλία η παντός καιρού και πέρα απ' το χρόνο και τις αποστάσεις, ίσως οι τόσο γοητευτικές διαφορές στον χαραχτήρα τους, θυμάμαι που είχα πλαντάξει απ' το κλάμα και θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια την ταινία.
Δεν είναι να διαβάζει κανείς τις αναρτήσεις σου... κολλάει και δεν ξεκολλάει με τίποτα. ;)    



At Τετάρτη, Αυγούστου 12, 2009 3:56:00 μ.μ., Blogger Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. :

Με κάθε λεπτομέρεια;;; Τι μνήμη!

Πάντως, αυτή τη φορά, η ταινία ξεπερνάει το βιβλίο. Bιβλιαράκι στην πραγματικότητα - είναι τόσο δα μικρούτσικο. Κι αφού σε σημάδεψε η κινηματογραφική μεταφορά του, θα στο χαρίσω για συγκίνηση dual.    



» Δημοσίευση σχολίου