Τάκης Βαρβιτσιώτης: Σου γράφω τούτη την επιστολή
Σου γράφω τούτη την επιστολή
Όπως κανείς ανάβει ένα λυχνάρι
Όπως χιονίζει στο περιβόλι
Όπως βρέχει πάνω στις στέγες
Όπως στενάζουν οι καπνοδόχες
Όπως χτυπάει η πένθιμη καμπάνα του κοιμητηριού
Σου γράφω τούτη την επιστολή
Όπως ανθίζουν οι αμυγδαλιές
όπως κυλάει το ρυάκι
Όπως κοιμούνται τα πουλιά μέσα στην πρασινάδα
Όπως σμίγουν τα στόματα των εραστών
Σχηματίζοντας ένα τριαντάφυλλο
Σου γράφω τούτη την επιστολή
Όπως κανείς ερωτεύεται για πρώτη φορά
Όπως ανοίγει ένα μπουμπούκι
Όπως μοιράζουν ελπίδες τα ρολόγια
Όπως σκάβει μες στον χειμώνα τις πέτρες η σιωπή
Όπως σκεπάζει ο ουρανός τα σκελετωμένα δέντρα
Σου γράφω τούτη την επιστολή
Με όλα μου τα σύννεφα
με όλα μου τ' αστέρια
Με την κορυφή του κυπαρισσιού
Για να μου χαρίσεις ένα ποτάμι
Για να μου χαρίσεις ένα όνειρο με τα φτερά του παγωνιού
Σου γράφω τούτη την επιστολή
Γιατί ο άνεμος παραμονεύει πίσω απ' την πόρτα
Γιατί μπορεί να μη σε ξαναδώ
Γιατί αξίζεις πιότερο κι απ' τη ζωή μου.
Από την Νέα Εστία, τχ. 1095,
15 Φεβρουαρίου 1973
(Αρχείο ΕΚΕΒΙ)
πρωτότυπη εικόνα: critique.gr
(αν διακρίνω σωστά -από την υπογραφή-, η προσωπογραφία είναι έργο του Κώστα Γραμματόπουλου)
Ετικέτες ΠΟΙΗΜΑΤΑ 6
» Δημοσίευση σχολίου