Γεώργιος Σουρής: Επιστολή
Σιόρ Σουρή...
Κ' εμείς εδώ ηκάμαμε πολλά
για τον χρυσό σας Δήμαρχο, για τον Τσυγγρό τον Χιώτη,
στο πόδι εσηκώσαμε τον κάθε μαχαλά
και όλ' οι παρακατινοί μαζεύτηκαν και οι πρώτοι,
μισέ Μπουρλής, μισέ Τζανής, μισέ Ζωρζής και άλλοι,
που 'χουν τα γρόσια τα πολλά καί το σωστό κεφάλι.
Από τη διαδήλωση δεν έλειψε κανείς
και μια ρουκέτα μακρουλή βαστούσε ο Τζανής,
και το κορίτσι του Μικέ, που κάνει σαν λωλό,
σαν ίντα να 'ναι, του 'λεγε, αυτό το μακρουλό;
Μα ο Τζανής εν είχενε κουράγιο να την κάψει
κι ούτε κανείς βρισκούτανε να 'λθεί να την ανάψει.
Στο ύστερ' ο μισέ Μπουρλής, το πρώτο παληκάρι,
που φαίνεται πως κάτι τι από ρουκέτες ξέρει,
την πήρε από το Τζανή για να την αμολάρει
και το σταυρό του ήκαμε με το δεξί του χέρι,
και μνήσθητί μου Κύριε φωνάζει με μετάνοια
και η ρουκέτα ήναψε κι άστραψαν τα ουράνια.
Ωχού ! ωχού! φωνάξανε οι Χιώτισσες με τρόμο,
ουγού! η Χίος θα καεί και όλα μας τα τζάκια,
μα η ρουκέτα στράβωσε κ' επήρε άλλο δρόμο
και μέσα στου μισέ Μπουρλή τρυπώνει τα μπατζάκια.
Κ' υστέρα φεύγει απ' αυτού με γύρες σαν λωλή
και μες στις άντζες χώνεται της κόρης του Μπουρλή.
Και τότε πια εγίνηκε μεγάλο πανηγύρι
και πέφτει και λιγοθυμά η κόρη με τον κύρη,
και είδανε και πάθανε ως που να συνεφέρουν,
γιατί αυτά τα πράματα οι Χιώτες εν τα ξέρουν.
Και το κορίτσι του Μικέ ρωτούσε το λωλό
σαν ίντα πράμα νάτανε αυτό το μακρουλό.
Από την Βασική Βιβλιοθήκη, τμ. 23ος: Ανδρέας Λασκαράτος,
Σατιρικοί και Ευθυμογράφοι
εκδ. Αετός, 1954
(η ξυλογραφία, από το περιοδικό Άστυ, του 1988, είναι από την wikipedia)
Ετικέτες ΠΟΙΗΜΑΤΑ 6
» Δημοσίευση σχολίου