Σταύρος Βαβούρης: Γράμμα
Να μην ανησυχής λοιπόν. Είμαι πολύ καλά.
Στέκομαι καθώς στέκονται τ' αγάλματα
στους κήπους και στις ανοιχτές πλατείες,
όταν τ' αφήνουν οι αστοί τις νύχτες
δίχως έρωτα
(τι τον χρειάζεται τον έρωτα έν' άγαλμα;)
χωρίς φιλιά, χωρίς συμπόνια'
(τι μπορεί να αισθανθή έν' άγαλμα;)
Είμαι πολύ - πολύ καλά.
Δες με αν αμφιβάλλης.
Βλέπω σαν προτομή από γύψο.
Κι' είν' η ζωή μου
ένας φρουρός στρατιώτης
που 'χει την εύκολη δουλειά
να κάνη απλώς ό,τι του λέγει ο λοχαγός του.
Είμαι, σου λέω, καλά.
(Καλησπέρα! Καληνύχτα σας!
Τι κάνετε;)
Πολύ καλά. Να μην ανησυχής.
Από την Νέα Εστία, τχ. 512,
1 Νοεμβρίου 1948
(Αρχείο ΕΚΕΒΙ)
(η υπογραφή του Σ.Β., όπως και το σκίτσο, είναι από την λέξη, τχ.92)
Ετικέτες ΠΟΙΗΜΑΤΑ 6
» Δημοσίευση σχολίου